Στο καπηλειό των σκέψεων βαραίνει με την παρουσία της η αναγνώριση της ασφυκτικής μας ζωής. Μια καθημερινότητα που επιβάλλουμε στους εαυτούς μας και που σαν στόχο έχει την εξύψωση της ποιότητας του βίου. Η προσμονή των καλύτερων ημερών, καρότο στα μάτια γαϊδάρου.
Αγαπούμε να σπαταλούμε την μοναδική μας ζωή σε μέρες κενές νοήματος. Έχουμε οργανώσει το χρόνο έτσι που κάθε ημέρα, αναμένουμε μιαν άλλη μέρα, μια μελλοντική. Για τον λόγο αυτό, δεν αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που μας παρέχονται περιμένοντας κάποιες άλλες, καλύτερες. Το ''ζήσε στο τώρα'', το ''άδραξε την ημέρα'', στενά συνδεδεμένα με την ρεαλιστική πιθανότητα του αυριανού θανάτου, αν και κοινά αποδεκτά φιλοσοφήματα κι αγαπημένοι στοχασμοί, δεν επηρεάζουν όσο θα έπρεπε τις συμπεριφορές μας καθώς δεν αποτελούν αξίες μας. Αφενός, παραμένουν στο προσκήνιο, ωστόσο δε, είναι κοινή πραγματικότητα πως ένας ανώριμος χαρακτήρας θα δυσκολευτεί αρκετά να τα κατανοήσει, πόσω μάλλον να τα ενστερνιστεί.
Να νιώθεις κάθε συναίσθημα σαν να ήταν το τελευταίο σου. Όταν θες να ερωτευθείς, ερωτεύσου. Όταν θες να αγκαλιάσεις, αγκάλιασε. Όταν θες να πεις σ'αγαπώ, πες το. Μα επειδή η ζωή μας έχει και θετική και αρνητική πτυχή, μην ξεχνάς, κλάψε όταν θέλεις, βρίσε όταν το θέλεις, σπάσε κάτι και δείξε την οργή σου. Οι άνθρωποι δεν είμαστε παρά ένα είδος ζώου με ανεπτυγμένο τον λόγο. Στην ζωώδη φύση μας ενυπάρχουν καλά μα και άσχημα χαρακτηριστικά. Φωνάζω κι οδύρομαι και λέγω, ζήσε σαν ζώο για λίγο και μετά παρατήρησε τον εαυτό σου. Κάνε την αυτοκριτική σου, μάθε ποιος είσαι και γκρέμισε την εικόνα που έχεις φτιάξει. Αναγνώρισε στον εαυτό σου τα ψεγάδια και κάνε κτήμα σου τη γνώση πως απέχεις πολύ απ'το τέλειο. Αυτήν η σκέψη θα σε φέρει κοντύτερα στην ουτοπική τελειότητα. Θα σε τραβήξει απ'το χέρι σε δρόμο άγνωστο, αφήνοντάς σου μιαν αίσθηση πεπρωμένου. Κατανόησε πως είμαστε καταδικασμένοι στο να επιτύχουμε έναν φυσικό θάνατο, χωρίς ωστόσο να έχει προκαθορισθεί η έκβαση των προσπαθειών μας.
Βαδίζω σε μέρη άγνωστα με μια δάδα στον νου ψάχνοντας να βρω αυτό που δε βρέθηκε ποτέ. Κάτι που δεν λησμονήθηκε γιατί δεν έτυχε να ανακαλυφθεί ως τώρα. Μα στα ταξίδια του νου η συντροφιά όλων σας είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Η συνδεσιμότητά μας αγαπητοί μου είναι που μας κάνει αδέρφια στα μάτια μου. Η μόνη βοήθεια που χρειάζομαι είναι ένα μικρό κουβάρι κλωστής για να μπορέσω να επιστρέψω και να μην πάει τόσο τραγικά χαμένος ο κόπος μου. Τα λόγια μου αυτά, το ξέρω πως μπερδεύουν τον νου σας με ανάμεικτα συναισθήματα, εν τέλει ίσως και να σας τρομάζουν. Μα ακούστε κι αυτό, μη φοβάστε, όλα θα πάνε καλά κι ας μην ξέρω προς τα που βαδίζω. Είναι η αγάπη της ζωής, όσο ψεύτικης κι αν είναι αυτή, το κουράγιο μου. Είναι η αγάπη για τον εαυτό μου, η αγάπη για τους συγγενείς μου, η αγάπη για τους φίλους μου, η αγάπη για όλο τον κόσμο. Αυτή η αγάπη είναι μια ενέργεια τόσο καθαρή κι ατόφια που σα σκούντημα στον ώμο μού δίνει θάρρος να αντιμετωπίσω τις εσωτερικές μου δυσκολίες.
Ζήσε, ζήσε, ζήσε!!!
Νιώσε, γέλα, πέθανε...
Είσαι ένα τίποτα που γέννησες τα πάντα. Έφτιαξες Θεούς, τους σκότωσες. Έφτιαξες ιστορίες και μορφώθηκες. Φιλοσοφία, τέχνη, γλώσσες κι επιστήμες. Μίξη των δεδομένων που λαμβάνεις απ'τις πέντε σου αισθήσεις με την φαντασία σου, του πιο χρήσιμού σου εργαλείου!
Την εικόνα βρήκα στο pixabay.com και είναι του χρήστη composita.
Γραμμένο τον Δεκέμβρη του 2015.
Αγαπούμε να σπαταλούμε την μοναδική μας ζωή σε μέρες κενές νοήματος. Έχουμε οργανώσει το χρόνο έτσι που κάθε ημέρα, αναμένουμε μιαν άλλη μέρα, μια μελλοντική. Για τον λόγο αυτό, δεν αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που μας παρέχονται περιμένοντας κάποιες άλλες, καλύτερες. Το ''ζήσε στο τώρα'', το ''άδραξε την ημέρα'', στενά συνδεδεμένα με την ρεαλιστική πιθανότητα του αυριανού θανάτου, αν και κοινά αποδεκτά φιλοσοφήματα κι αγαπημένοι στοχασμοί, δεν επηρεάζουν όσο θα έπρεπε τις συμπεριφορές μας καθώς δεν αποτελούν αξίες μας. Αφενός, παραμένουν στο προσκήνιο, ωστόσο δε, είναι κοινή πραγματικότητα πως ένας ανώριμος χαρακτήρας θα δυσκολευτεί αρκετά να τα κατανοήσει, πόσω μάλλον να τα ενστερνιστεί.
Να νιώθεις κάθε συναίσθημα σαν να ήταν το τελευταίο σου. Όταν θες να ερωτευθείς, ερωτεύσου. Όταν θες να αγκαλιάσεις, αγκάλιασε. Όταν θες να πεις σ'αγαπώ, πες το. Μα επειδή η ζωή μας έχει και θετική και αρνητική πτυχή, μην ξεχνάς, κλάψε όταν θέλεις, βρίσε όταν το θέλεις, σπάσε κάτι και δείξε την οργή σου. Οι άνθρωποι δεν είμαστε παρά ένα είδος ζώου με ανεπτυγμένο τον λόγο. Στην ζωώδη φύση μας ενυπάρχουν καλά μα και άσχημα χαρακτηριστικά. Φωνάζω κι οδύρομαι και λέγω, ζήσε σαν ζώο για λίγο και μετά παρατήρησε τον εαυτό σου. Κάνε την αυτοκριτική σου, μάθε ποιος είσαι και γκρέμισε την εικόνα που έχεις φτιάξει. Αναγνώρισε στον εαυτό σου τα ψεγάδια και κάνε κτήμα σου τη γνώση πως απέχεις πολύ απ'το τέλειο. Αυτήν η σκέψη θα σε φέρει κοντύτερα στην ουτοπική τελειότητα. Θα σε τραβήξει απ'το χέρι σε δρόμο άγνωστο, αφήνοντάς σου μιαν αίσθηση πεπρωμένου. Κατανόησε πως είμαστε καταδικασμένοι στο να επιτύχουμε έναν φυσικό θάνατο, χωρίς ωστόσο να έχει προκαθορισθεί η έκβαση των προσπαθειών μας.
Βαδίζω σε μέρη άγνωστα με μια δάδα στον νου ψάχνοντας να βρω αυτό που δε βρέθηκε ποτέ. Κάτι που δεν λησμονήθηκε γιατί δεν έτυχε να ανακαλυφθεί ως τώρα. Μα στα ταξίδια του νου η συντροφιά όλων σας είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Η συνδεσιμότητά μας αγαπητοί μου είναι που μας κάνει αδέρφια στα μάτια μου. Η μόνη βοήθεια που χρειάζομαι είναι ένα μικρό κουβάρι κλωστής για να μπορέσω να επιστρέψω και να μην πάει τόσο τραγικά χαμένος ο κόπος μου. Τα λόγια μου αυτά, το ξέρω πως μπερδεύουν τον νου σας με ανάμεικτα συναισθήματα, εν τέλει ίσως και να σας τρομάζουν. Μα ακούστε κι αυτό, μη φοβάστε, όλα θα πάνε καλά κι ας μην ξέρω προς τα που βαδίζω. Είναι η αγάπη της ζωής, όσο ψεύτικης κι αν είναι αυτή, το κουράγιο μου. Είναι η αγάπη για τον εαυτό μου, η αγάπη για τους συγγενείς μου, η αγάπη για τους φίλους μου, η αγάπη για όλο τον κόσμο. Αυτή η αγάπη είναι μια ενέργεια τόσο καθαρή κι ατόφια που σα σκούντημα στον ώμο μού δίνει θάρρος να αντιμετωπίσω τις εσωτερικές μου δυσκολίες.
Ζήσε, ζήσε, ζήσε!!!
Νιώσε, γέλα, πέθανε...
Είσαι ένα τίποτα που γέννησες τα πάντα. Έφτιαξες Θεούς, τους σκότωσες. Έφτιαξες ιστορίες και μορφώθηκες. Φιλοσοφία, τέχνη, γλώσσες κι επιστήμες. Μίξη των δεδομένων που λαμβάνεις απ'τις πέντε σου αισθήσεις με την φαντασία σου, του πιο χρήσιμού σου εργαλείου!
Την εικόνα βρήκα στο pixabay.com και είναι του χρήστη composita.
Γραμμένο τον Δεκέμβρη του 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου