Ποιος είμαι;

Γεια και χαρά! Είμαι ο ρέμπελος και στην ενότητα αυτή θα σου εξηγήσω ποιος είμαι, πως σκέφτομαι και γιατί δημιούργησα αυτό το blog.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Είμαι ένας άνθρωπος λίγο πολύ συνηθισμένος. Παλεύω ωστόσο να μη χάσω την παιδικότητα που με χαρακτηρίζει, να μη σκοτώσω το παιδί που κρύβεται μέσα μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν τεμπέλης. Για την ακρίβεια τεμπέλης μα ονειροπόλος. Μου αρέσει πολύ να την αράζω και να αφήνω τον εαυτό μου να κάνει ταξίδια νοητικά σε κάποιες άχρονες ουτοπίες, να φαντάζομαι αλλιώς τους ανθρώπους και την κοινωνία τους. Να τους δίνω άλλο νόημα.

Και σαν σωστός ονειροπόλος, αφήνω τις εκάστοτε χρωματιστές μου σκέψεις να επηρεάζουν τη ζωή μου. Ψάχνω και βρίσκω σε ανθρώπους ζωντανούς μα και πεθαμένους διάφορες ιδέες που με γοητεύουν. Τις αναλογίζομαι, στοχάζομαι πάνω σ'αυτές, τις φιλτράρω και καμιά φορά τις αλλάζω. Φτιάχνω τις δικές μου και προσπαθώ να τις εκφράσω με όποιον τρόπο πιστεύω πως είναι καλύτερος.

Ένας άνθρωπος σαν εμένα, πίστεψέ με, νιώθει να πνίγεται από την κοινωνία των ανθρώπων όπως αυτή είναι σήμερα. Έτσι αποφασίζει είτε να την αλλάξει, είτε να παραιτηθεί. Και είναι κρίμα για έναν νέο άνθρωπο με όνειρα να παραιτείται. Δεν είναι πως η αλλαγή θα έρθει, κι ότι αν έρθει θα είναι σίγουρα προς το καλύτερο. Δεν είναι η ηρωική πράξη της θυσίας κάποιου στο βωμό της σκέψης, που ίσως λίγοι τολμούν, αυτή που δελεάζει. Είναι το χρέος που έχει ο άνθρωπος να ακολουθήσει το μονοπάτι που του προτάσσει ένας βαθύτερος εαυτός. Να ζήσει μια ζωή όπως αυτός τη νομίζει. Γι'αυτό δεν αξίζει να παραιτούμαστε. Μπορεί για κάποιο λόγο, μπορεί από τύχη, κανείς δε γνωρίζει να το πει. Βρεθήκαμε σ'αυτή τη θέση, είμαστε αυτοί που είμαστε, κι εγώ επίτρεψέ μου το βλέπω σαν ευκαιρία μα και υποχρέωση απέναντι στο άτομό μου. Αν τύχει κάποτε την ώρα του θανάτου μου να έχω έστω και λίγα δευτερόλεπτα στη διάθεσή μου να σκεφτώ λογικά, να μπορέσω να νιώσω και να πω, ήταν μια ζωή που άξιζε να ζήσω, κι έτσι γαλήνια να χαθώ.

Το blog αυτό είναι μια ειλικρινής προσπάθεια που κάνω ώστε να αλλάξω προς το καλύτερο τον εαυτό μου, να μάθω να σκέφτομαι σε μεγαλύτερο βάθος και να αφυπνιστώ όσο μπορώ. Είναι ένα πρώτο στάδιο ώστε να πάψω να τεμπελιάζω και να είμαι ονειροπόλος. Να μεταμορφωθώ σε έναν άνθρωπο ενεργό και δημιουργικό,  να ξεφύγω από τη μαύρη τρύπα της φαντασίας μου και να δώσω στον κόσμο ό,τι καλύτερο έχω μέσα μου.

Χρόνια τώρα λέω πως θέλω να αλλάξω τον κόσμο προς το καλύτερο, και μιας κι αποτελώ κι εγώ μέρος αυτού του κόσμου, θα ξεκινήσω από εμένα. Μια διευκρίνιση θα ήθελα να κάνω στο σημείο αυτό. Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας το καλό και το κακό, αν αυτό υπάρχει σαν αξία αυτή καθαυτή. Γι'αυτό θα πω τα εξής: θεωρώ πως κάθε άνθρωπος κρύβει το σπόρο του καλού και του κακού μέσα του, κι ο σπόρος είναι ένας. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος πνευματικά, τόσο μεγαλώνει και το φυτό, το δέντρο της ζωής του. Είναι όμως ο ίδιος και το φυτό και ο κηπουρός. Όσο καλλιεργεί τον εαυτό του, συνειδητά ή όχι, κόβει κλαδάκια, βγάζει αγριόχορτα, καμιά φορά μπορεί να ρίχνει και λίπασμα, φέρνει το δέντρο έτσι σε καλύτερη θέση από πριν, κι αυτό ενδέχεται να ξεκίνησε από τότε που ο άνθρωπος ανέπτυξε το λογικό του. Μπορεί να είναι ο καθένας μας ένα μικρό δεντράκι, ανήκουμε όμως όλοι σε ένα μεγάλο δάσος που σφύζει από ζωή.

Αυτό είναι για εμένα ο άνθρωπος. Ένα κύτταρο ενός μεγαλύτερου οργανισμού. Γι'αυτό και μου αρέσει η φιλοσοφία, την αντιλαμβάνομαι ως τη σκέψη της ανθρωπότητας στο πέρασμα του χρόνου.
Δεν ξέρω πως θα βγάλω το ψωμί μου, ξέρω όμως πως η ενασχόληση μαζί της είναι εξίσου αναγκαία. Οι περισσότεροι ασχολούνται μόνο με την τροφή του σώματος, και παραγνωρίζουν πως και η τροφή της σκέψης είναι επίσης ζωτικής σημασίας. Εγώ λοιπόν, μέσα από αυτό το blog, θα ετοιμάζω τροφή για σκέψη σε όσους την ψάχνουν κι αισθάνονται πως την έχουν ανάγκη. Κι αυτό επειδή πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από τις όποιες διαφορές έχουμε, είμαστε αδέρφια. Επειδή πιστεύω πως ο Θεός που πολλοί πιστεύουν, είτε ο κόσμος, είτε η φύση φανερώνεται μέσα από εμάς, και είμαστε εμείς οι ίδιοι, ο Θεός, ο κόσμος και η φύση. Και ότι η αγάπη, ξεκινά από το άτομό μας και διαχέεται σαν φως που δίνει ζωή σε κάθε άνθρωπο, άρα και σε όλη την ανθρωπότητα. Απελευθερώνοντας κάθε έναν από εμάς.

Τα θέματα που ίσως προκύπτουν για το Θεό, την αγάπη, την ελευθερία κι ό,τι άλλο, θα τα βρεις ανεπτυγμένα αν όχι τώρα, με τον καιρό, στην ενότητα Γραπτά.

Είμαι ο ρέμπελος. Αυτός είμαι, έτσι σκέφτομαι και θα χαρώ να έρθουμε σε επαφή, έστω και διαδικτυακά. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πρόσφατα

Τέλους Τίτλοι

Αλήθειες. Υπάρχουν πολλές από δαύτες στον κόσμο μας, και μια εξ αυτών είναι η ακόλουθη: κάθε τέλος σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Υπάρχει όντω...

Δημοφιλείς