Σαν τον τζίτζικα κι εγώ, τζιτζικίζω ένα βράδυ καλοκαιρινό,
όπου ο ύπνος μ'αποφεύγει αδίακοπα,
Και στον νου μου τριγυρίζει ξανά το φάντασμα του έρωτα, σαν παλιός καλός μου γνώριμος,
Κι είναι τόσα που θέλω να κρατήσω θαμμένα μα το φτυάρι που τα σκέπασε τώρα αρχίζει να τα ξεθάβει πάλι,
Και νιώθω τόσο αδύναμος απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό, στην ύπαρξη τη θολή και τη ζωή τη δόλια,
Κι είναι τόσα που θα σου'λεγα αν μου δάνειζες έστω για λίγο τ'αυτάκι σου το θεϊκό,
Θα σου'λεγα πόσο πολύ θέλω να κολυμπήσω στα βάθη της καυτής σου θάλασσας σαν τον Ολυμπιονίκη,
Θα σου'λεγα πόσο πολύ θέλω να αναρριχηθώ στους απότομους γκρεμνούς σου,
Ακόμη, πόσο πολύ θέλω να τρέξω στους δρόμους του κορμιού σου,
Να συγκρουστώ μαζί του και να χαθώ στη λήθη σαν άλλο πεφταστέρι,
Τόσα κι άλλα τόσα κορίτσι του γυαλού θα σου΄λεγα μα είν'η είκονα σου τώρα μακρινή,
Εγώ εδώ, κι εσύ εκεί, κάτοικοι φτωχοί σε μι'άλλη γη.
Την εικόνα βρήκα στο pixabay.com και είναι του χρήστη Free-Photos.
όπου ο ύπνος μ'αποφεύγει αδίακοπα,
Και στον νου μου τριγυρίζει ξανά το φάντασμα του έρωτα, σαν παλιός καλός μου γνώριμος,
Κι είναι τόσα που θέλω να κρατήσω θαμμένα μα το φτυάρι που τα σκέπασε τώρα αρχίζει να τα ξεθάβει πάλι,
Και νιώθω τόσο αδύναμος απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό, στην ύπαρξη τη θολή και τη ζωή τη δόλια,
Κι είναι τόσα που θα σου'λεγα αν μου δάνειζες έστω για λίγο τ'αυτάκι σου το θεϊκό,
Θα σου'λεγα πόσο πολύ θέλω να κολυμπήσω στα βάθη της καυτής σου θάλασσας σαν τον Ολυμπιονίκη,
Θα σου'λεγα πόσο πολύ θέλω να αναρριχηθώ στους απότομους γκρεμνούς σου,
Ακόμη, πόσο πολύ θέλω να τρέξω στους δρόμους του κορμιού σου,
Να συγκρουστώ μαζί του και να χαθώ στη λήθη σαν άλλο πεφταστέρι,
Τόσα κι άλλα τόσα κορίτσι του γυαλού θα σου΄λεγα μα είν'η είκονα σου τώρα μακρινή,
Εγώ εδώ, κι εσύ εκεί, κάτοικοι φτωχοί σε μι'άλλη γη.
Την εικόνα βρήκα στο pixabay.com και είναι του χρήστη Free-Photos.
