Ασόβαρη Ελευθερία

Κάπως έτσι ξεκινά, αφού έτυχε να βρεθείς εδώ και να ζεις υπό αυτές τις συνθήκες, με αυτό το παράξενο σώμα κι αυτόν τον νου που συνεχώς στροβιλίζεται, κοίτα να ψάξεις και να βρεις το νόημα στη ζωή σου.

Σε μια ζωή τραγική που ξέρεις πως κάποτε θα χαθείς, δεν υπάρχει λόγος να ταράζεσαι.

Σε μια ζωή που κάποτε δε θα υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος εδώ πέρα κι αυτό το ''εδώ πέρα'' θα χαθεί μια για πάντα, κάθε μας σκέψη, όσο σοβαρή κι αν είναι, φέρει την μυρωδιά της ασημαντότητας.

Τα πράγματα μοιάζουν κάπως έτσι. Δεν ξέρεις τι, δεν ξέρεις πως. Μήτε γιατί ξέρεις, μήτε που πηγαίνεις.

Ο χρόνος, που κι αυτόν τον δημιουργήσαμε, βρίσκεται στον νου για να του θυμίζει την εφημερότητά μας.

Όσα πράγματα θα βρεις να κλάψεις, άλλα τόσα θα βρεις για να χαρείς σε τούτη τη ζωή.

Το μόνο που χρειάζεται να ξέρεις είναι το γεγονός πως η δύναμη που κρύβεται μέσα σου, μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο μέσα στην τόση δυστυχία και δυστυχή μέσα στην τόση ευτυχία.

Αυτό που βιώνουμε τα έχει όλα, μπορεί να'ναι τα πάντα, μπορεί να'ναι το τίποτα.

Όσο ο άνθρωπος θα'ναι άνθρωπος και θα'χει σώμα και νου, θα'χει την ελευθερία να σκεφτεί, να ταξιδέψει, να ζήσει.

Ας πιούμε στην υγειά μας για όσο ζήσουμε!

Αυτή η ζωή δε θέλει και πολλή σοβαρότητα...

Την εικόνα βρήκα στο pixabay.com και είναι του χρήστη sasint.

Γραμμένο τον Γενάρη του 2016.